Jedną z najpopularniejszych technik diagnostyczno-zabiegowych stosowanych w ginekologii jest laparoskopia ginekologiczna. Za jej sprawą można nie tylko wykryć i zbadać nieprawidłowości w narządach wewnętrznych kobiety, ale także usunąć patologiczne zmiany.
Laparoskopia ginekologiczna jest mało inwazyjną techniką operacyjną stosowaną przy wielu wskazaniach medycznych. Pozwala ona na wykrycie, a następnie wyleczenie wielu schorzeń. Jej działanie można podzielić na dwie podgrupy – terapeutyczną bądź diagnostyczną.
W jakich sytuacjach wykonuje się laparoskopię ginekologiczną? W momencie:
- rozpoznania i usunięcia ognisk endometriozy
- diagnozowania niepłodności
- zmian w obrębie narządów rodnych (guzki, torbiele, mięśniaki, zrosty)
- zlokalizowania i usunięcia zrostów wewnątrzbrzusznych i okołojajowodowych
- usunięcia mięśniaków macicy
- usunięcie torbieli i guzków w obrębie narządów rodnych
- nieprawidłowych krwawień miesiączkowych
- oceny drożności jajowodów
- oceny budowy i położenia narządów rodnych
- podejrzenia wad rozwojowych narządów rodnych
- niewyjaśnionych dolegliwości bólowych w obrębie miednicy
- podejrzenia ciąży pozamacicznej
- podejrzenie wad rozwojowych narządów rodnych
- stwierdzonej endometriozy.
Zabieg jest nieinwazyjny i wykonuje się go w znieczuleniu ogólnym. Polega on na wprowadzeniu laparoskopu – poprzez niewielkie, około 10 mm nacięcie w pępku – do wnętrza ciała. Dzięki temu lekarz ma na monitorze dokładny obraz jamy brzusznej. Wysokiej jakości kamery pozwalają na znaczne przybliżenia – w efekcie medyk nawet w trakcie laparoskopii może za jednym razem wykonać konieczny zabieg leczniczy. Co istotne, nie będzie on wymagał hospitalizacji. Pacjentka placówkę medyczną może opuścić już w następnej dobie po zabiegu. Sam okres rekonwalescencji trwa natomiast od 7 do 14 dni.
Views: 8